Gołąb miejski na motorze.

W dzisiejszym poście wyjątkowo nie moje zdjęcia, ale też historia, którą chcę tu opowiedzieć, jest naprawdę niezwykła. Otóż, pod koniec maja od mojej Koleżanki, otrzymałam zdjęcia...gołębia na motorze. Jak się okazało, pewnego dnia mąż jej koleżanki wybrał się na przejażdżkę motocyklem. W trakcie jazdy zobaczył siedzącego na drodze gołębia miejskiego. Można by pomyśleć, ot, nic wielkiego, gołębie siedzące na drodze to dość częsty widok. I faktycznie, nie byłoby w tym spotkaniu nic dziwnego, gdyby nie to, że gołąb ani myślał usunąć się z drogi. Co więcej, kiedy kierowca nieco zwolnił i zbliżył się do gołębia ten...wskoczył na motor i usadowił się wygodnie na błotniku, tuż nad przednim kołem. Ale to jeszcze nie koniec. Otóż, kierowca pojechał dalej, sunąc gdzieś z 90 km/h. Kiedy już skończył przejażdżkę, zatrzymał się, zszedł z motocykla i cóż zobaczył? Okazało się, że...pierzasty autostopowicz wciąż jest razem z nim. Jak to napisała Koleżanka, ten gołąb to prawdziwy miłośnik mocnych wrażeń. Cóż, nie sposób się z nią nie zgodzić. Poniżej załączam wspomniane wyżej fotki dokumentujące tą niezwykłą historię:

 

Zachęcam również do obejrzenia nagrania z gołębiem na motorze. Warto obejrzeć, to unikatowy obrazek;):

 https://www.youtube.com/shorts/Ok6E62k4Tfc

 

Trzeba przyznać, że ptaki są niesamowite; kto by się spodziewał, że gołębie mają takie zamiłowania...A najfajniejsze jest to, że załączoną do niniejszego posta dokumentację otrzymałam od tej mojej Koleżanki, od której kilkanaście lat temu "wszystko się zaczęło", a konkretnie moje zainteresowanie ptakami, które z czasem przerodziło się w prawdziwą pasję i wciąż ze mną pozostaje. Cieszę się, że Koleżanka wciąż dzieli ze mną swoje ptasie zainteresowania:). I jeszcze jedna refleksja na zakończenie niniejszego wpisu. Jadąc do pracy, na zakupy albo po prostu na wycieczkę, warto dokładnie obejrzeć swój samochód/rower/motor. Kto wie, może okaże się, że zabrał się z nami jeszcze ktoś, żądny mocnych wrażeń pierzasty pasażer na gapę...

Marcowy przelot siewkowców.

Tegoroczny wiosenny przelot siewkowców w Goliszowie był w tym roku wyjątkowo słabo zaznaczony. Mimo że starałam się w miarę regularnie odwiedzać stawy wiosną, to tylko raz udało mi się je zobaczyć. Choć, oczywiście nie wykluczone, że po prostu się z nimi rozminęłam. Spotkanie z siewkowcami miało miejsce podczas mojego wyjazdu do Goliszowa w dniu 22 marca. O tej wycieczce zaczęłam już pisać w poprzednim poście, jednakże ze względu na ilość zdjęć, postanowiłam z tego wypadu zrobić dwa posty. No i chciałam też zaakcentować to jedyne spotkanie z siewkowcami. No więc, kiedy już jechałam w drogę powrotną, przy jednym ze stawów za winklem i za stawem z rampą, zobaczyłam grupkę siewkowców. Szybki rekonesans, pozwolił mi ustalić, że były to bataliony, regularnie odwiedzające Goliszów i obowiązkowo w większej grupie:

(w tle ogromne czaple siwe)

 

https://www.youtube.com/watch?v=65CktthYQ-k

Niestety, tak się złożyło, że przy tym stawie mój aparat odmówił posłuszeństwa i nie chciał złapać ostrości. Nie wiem czy się zmęczył czy co. Podobnie było z filmikami. Ale dokumentacja jest, to najważniejsze. Kiedy tak sobie siedziałam w samochodzie i obserwowałam siewkowce przez okno, trochę ukryta za trzcinami (może to one zdenerwowały mój aparat;)), na brzegu zobaczyłam jakiś mały, szybko poruszający się ptasi kształt. Nie musiałam patrzeć, żeby wiedzieć, że to sieweczka rzeczna. Szybki look w aparat tylko potwierdził moje przypuszczenia. Śliczna sieweczka, jak szybko się pojawiła tak szybko zniknęła. Coś podziobała w ziemi i czmychnęła, najprawdopodobniej w trzciny:

Po krótkiej przerwie na sieweczkę, wróciłam zatem do obserwowania batalionów. I wtedy niespodzianka; okazało się, że towarzyszy im ktoś jeszcze - mianowicie kszyk. Jego charakterystyczną sylwetkę poznałam niemal od razu. Potem jednak wmieszał się w bataliony i przez jakiś czas nie mogłam go namierzyć. Ostatecznie jednak się udało i jakąś tam dokumentację udało mi się stworzyć, choć aparat wciąż nie chciał współpracować:

 

 

Przy okazji prezentowania zdjęć kszyka, zachęcam również do podziwiania towarzyszących mu pięknych batalionów. Co ciekawe, wśród ludzi największe zachwyty budzą bataliony z białymi czy rudymi kryzami, natomiast w ptasim "realu" panie batalionowe zdecydowanie preferują ciemno upierzonych panów - im ciemniejszy tym lepszy;):

I jeszcze pośrodku kszyk:

 

To chyba najlepsze zdjęcie kszyka, jakie udało mi się w tym dniu wymęczyć. Jeszcze rozpostarł skrzydła co dodało efektywności wykonanej przeze mnie fotografii;):

 

Jeszcze parę fotek batalionów. Można przy tym podziwiać także czaple siwe, które przy stosunkowo niewielkich siewkusach wyglądają jak prawdziwe olbrzymy (zresztą czaple siwe, to naprawdę duże ptaki, więc w sumie nie ma się co dziwić;)):

 

Zapraszam do obejrzenia jeszcze jednego nagrania z batalionami. W tle brodząca w wodzie czapla siwa:

https://www.youtube.com/watch?v=c4aD4aFCG8A

 

Natomiast, na zakończenie wpisu, trochę "wyrwany z kontekstu" potrzeszcz, którego sfotografowałam już za stawami, na goliszowskich polach. Ale nie mogło go tu zabraknąć:

 

Początek wiosny w Goliszowie.

Bardzo lubię wczesną wiosnę, kiedy przyroda dopiero zaczyna budzić się do życia. Krajobraz niby jeszcze zimowy, ale już da się wyczuć zmianę. I słonce jakby jaśniej świeci i trawa jest jakby bardziej zielona, soczysta...A w świecie ptaków wyraźnie widać ożywienie. Pojawiają się też nowe, niespotykane od jesieni gatunki. Korzystając więc z ładnej pogody, w dniu 22 marca, o poranku, pojechałam do Goliszowa. Było jeszcze wcześnie i słońce dopiero wschodziło, coś pięknego. Jadąc w stronę kompleksu stawowego, na znajomych polach zobaczyłam myszołowa. Drapol siedział na ziemi i coś pałaszował. Zapewne udało mu się upolować jakąś pożywną myszkę. Najważniejszy posiłek dnia mógł sobie zatem spokojnie odhaczyć;):

Poniżej nagranie opisywanej sceny. W tle słychać skowronki, które od marca aż chyba do czerwca niestrudzenie wykonują podniebne loty godowe nad tamtejszymi polami. Na nagraniu słychać także przejeżdżający pociąg. Typowy "goliszowski klimat". Zachęcam zatem do obejrzenia:

 https://www.youtube.com/watch?v=oGIrq2iw208

 

Przy okazji, pokusiłam się również o wykonanie zdjęć siedzącego na ziemi skowronka. No i cóż - brązowa ziemia, równie brązowy model, duża odległość i drgające od ciepła powietrze...No i mamy niezawodny przepis na fotki pt. "znajdź ptaka":

Kiedy już wjechałam do samego kompleksu od strony Dobroszowa, na stawie po lewej "powitały" mnie, jak zawsze piękne i majestatyczne - łabędzie nieme:

Na przeciwległym stawie natomiast działo się naprawdę dużo. Pojawiły się, m.in., głowienki, jeden z lęgowych gatunków Goliszowa, Mogę to stwierdzić z czystym sumieniem, ponieważ sama kiedyś zaobserwowałam samicę z młodymi. Tym razem zaobserwowałam dwa samce (kaczki z kasztanowo błyszczącymi głowami); na fotce w towarzystwie łysek:

Co do łysek, zauważyłam, że na poważnie zaczęły już ich wiosenne zaloty. Szczególnie jeden z osobników (zapewne samiec) wykazywał typowo terytorialne zachowania, bezlitośnie przeganiając konkurentów po wodach jednego ze stawów. Poniżej, najpierw zdjęcia łysek tak ogólnie:

A tu bojowo nastawiony samiec - to ten bardziej "napuszony" (pierwszy pd prawej) a obok jego konkurent w wyścigu o względy pań łysek:

W końcu doszło do konfrontacji; panowie pobili się w wodzie:

Chwila przerwy na zaczerpnięcie oddechu i znowu doszło do starcia. Tym razem wojowniczy samiec, przegonił rywala po wodach stawu. To bardzo charakterystyczny i zarazem niezmiernie widowiskowy element łyskowych godów - "ściganie się" po stawie, podczas którego łyski dosłownie biegną po tafli, rozbryzgując wodę na wszystkie strony. Tym razem udało mi się to nawet nagrać:

 https://www.youtube.com/watch?v=vQ5MYxhGilw

 

Obserwując dalej ptaki zgromadzone na przedmiotowym stawie, zobaczyłam również gągoły. One chyba nie lęgną się w goliszowskim kompleksie, niemniej jednak prawie co roku pojawiają się tu na przelotach. W tym czasie samce prezentują swoje charakterystyczne godowe "tańce" polegające na podrzucaniu głowy do góry a finalnie - zarzucaniu jej aż na plecy. W tym roku nie było ich jakoś szczególnie dużo, chyba ze dwie-trzy pary. Niemniej jednak, zdarzały się lata, kiedy przelot gągołów był mocno zaznaczony i na goliszowskich wodach można było zobaczyć dwadzieścia i więcej tych pięknych ptaków. Poniżej zdjęcia - na pierwszym z nich samiec gągoła w charakterystycznej dla gatunku godowej pozie (na dalszym planie para krzyżówek), natomiast na drugim - w towarzystwie łyski:

Ucieszyłam się również bardzo, kiedy chwilę później zobaczyłam świstuny, dość rzadkich gości w Goliszowie. Nie sposób ich jednak nie zauważyć (tzn. samców); piękne czerwonopomarańczowe głowy panów świstunów "świecą się" bowiem już z daleka. Za to samice, z racji swojego skromnego, utrzymanego w beżach i brązach upierzenia, są znacznie trudniej zauważalne. Poniżej fotki zaobserwowanych świstunów:

(samiec)

 (samica)

Jeżeli chodzi o ptasie zaloty, marzec jest dobrym miesiącem do obserwowania godów perkozów dwuczubych. "Tańce" par tego gatunku również są bardzo charakterystyczne - samiec i samica stają (no, nie stają, tylko właściwie pływają) na wodzie na przeciwko siebie, następnie rytmicznie poruszają szyjami i głowami naśladując siebie nawzajem. Są to również piękne zaloty, które w zasadzie co roku filmuję. Po prostu nie mogę się powstrzymać;):

(w tle słychać śpiew potrzosa)

 https://www.youtube.com/watch?v=nJbFGoeMoK8

 

Chwila przerwy:

 

Wspomniany potrzos, konkretnie samiec. Delikatny śpiew osobników tego gatunku (płci męskiej) rozlega się wczesną wiosną pośród suchych jeszcze trzcinowisk. Tym razem nie udało mi się zrobić porządnego zdjęcia, a nagranie trwa zaledwie parę sekund. Niemniej jednak, ważne, że jest dokumentacja, którą załączam poniżej:

 

https://www.youtube.com/watch?v=GjFJc6GHwFM

 

Jeszcze parę kadrów z leniwego poranka w Goliszowie. Na fotkach poniżej łabędzie nieme, krakwy, perkozy dwuczube oraz łyski, których śpiew słyszalny jest na prezentowanym przy okazji nagraniu:

 

Po tych wspaniałych obserwacjach, ruszyłam dalej, w głąb kompleksu. "Za winklem", na polach zobaczyłam składające się z co najmniej kilkudziesięciu osobników stado czajek. Ptaki żerowały na polu, nieustannie się przemieszczając. Dokładne ich policzenie było zatem praktycznie niemożliwe. Czajkom towarzyszyły śmieszki. Poniżej fotki z opisywanej obserwacji:

Jedna z "czajusiek" z nieco bliższej perspektywy:

Po obserwacji czajek, podjechałam trochę dalej i zatrzymałam się w naszym zwykłym miejscu "przy rampie". Na znajdującym się tu stawie pływały łabędzie nieme, które w świetle dopiero wschodzącego słońca prezentowały się tak pięknie, że nie mogłam sobie odmówić zrobienia im zdjęć. Szczególne wrażenie wywierały na mnie momenty, w których ptaki wykonywały wspólnie te same gesty - wspólnie opuszczały głowę i zanurzały ją w wodzie. Do tego to wschodzące dopiero słońce, coś pięknego, cały ten obrazek:

 

Zachęcam również do obejrzenia filmiku z pięknymi łabędziami niemymi:

 
https://www.youtube.com/watch?v=pXqMK1WuxWk&feature=youtu.be

Przepiękny widok na rzeczony staw (z dalszej perspektywy):

Po tych obserwacjach, ruszyłam dalej, na koniec kompleksu. Po drodze zaobserwowałam na jednym ze stawów zgrupowanie stojących "na baczność" czapli siwych:

Natomiast na zakończenie tej części postu - bonus w postaci uroczych goliszowskich sarenek: